- prymitywny sposób
- примитивный способ
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
prymitywny sposób
Смотреть что такое "prymitywny sposób" в других словарях:
prymitywny — prymitywnyni 1. «będący na niskim stopniu rozwoju; pierwotny» Człowiek prymitywny. 2. «świadczący o zacofaniu, o niskim poziomie cywilizacyjnym» Prymitywne życie. Prymitywny sposób myślenia. Prymitywne narzędzia. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
dziki — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, dzicy, dzikszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o roślinach: rosnący w sposób naturalny; nieuprawiany, niehodowany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzika jabłoń, wiśnia. Dzikie maliny. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
barbarzyński — barbarzyńskiscy 1. «pozbawiony kultury, smaku; prymitywny; ignorancki; okrutny» Barbarzyńska walka. Znęcać się nad kimś w barbarzyński sposób. Barbarzyńskie warunki mieszkaniowe. 2. «właściwy barbarzyńcom ludziom niecywilizowanym, dzikim»… … Słownik języka polskiego
klin — 1. Wbić klin (klina) między kogoś «poróżnić, pokłócić kogoś»: (...) wicepremier powiedział, aby opozycja nie próbowała „w sposób prymitywny” wbijać klina między AWS i UW, bo to się nie uda. Rzecz 04/12/1997. 2. (Wybić) klin klinem «zwalczyć… … Słownik frazeologiczny
natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… … Słownik języka polskiego
odłogowy — przym. od odłóg Zagospodarować kompleksy odłogowe. ∆ roln. System odłogowy, gospodarka odłogowa «prymitywny, stosowany dawniej przemienny sposób uprawy ziemi, polegający na pozostawieniu ziemi ornej w stanie nie zasianym, bez uprawy na rok lub… … Słownik języka polskiego
prymityw — m IV, Ms. prymitywwie 1. D. u, B.=M., blm «niski poziom cywilizacyjny, zacofanie; warunki prymitywne; prymitywizm» Prymityw techniczny. 2. DB. a; lm M. prymitywwi, DB. ów «człowiek prymitywny, ograniczony, prostacki, nieokrzesany» 3. D. u, B.=M.; … Słownik języka polskiego
prymitywizacja — ż I, DCMs. prymitywizacjacji, blm «przedstawienie, ujmowanie czegoś w sposób prymitywny, upraszczanie czegoś; wulgaryzacja» … Słownik języka polskiego
prymitywizować — ndk IV, prymitywizowaćzuję, prymitywizowaćzujesz, prymitywizowaćzuj, prymitywizowaćował, prymitywizowaćowany książk. «przedstawiać coś w sposób prymitywny, upraszczać coś» Prymitywizować jakieś zagadnienie, jakiś problem … Słownik języka polskiego
prymitywnie — prymitywnieej «w sposób prymitywny» Prymitywnie urządzone wnętrze. Żyć, mieszkać, malować prymitywnie … Słownik języka polskiego
uprościć — dk VIa, uproszczę, uprościćcisz, uprość, uprościćcił, uproszczony upraszczać ndk I, uprościćam, uprościćasz, uprościćają, uprościćaj, uprościćał, uprościćany 1. «uczynić coś prostym, mniej skomplikowanym, bardziej zrozumiałym; ułatwić coś»… … Słownik języka polskiego
